Hoe praat je met je kinderen over preventie van verstikking?
8 november 2024
Geen enkel gezin wil nadenken over het risico dat een kind zich verslikt, maar dat risico is helaas hardnekkig. Alleen al in de VS sterft er ongeveer elke vijf dagen een kind door verstikking. Wij geloven dat de beste manier om dat risico te verkleinen is om je erop voor te bereiden.
Hier bespreken we strategieën om je hele gezin te betrekken bij het voorkomen van verstikking en wat je moet doen als er zich toch een noodgeval voordoet.
Begin het gesprek: Wat is verstikking?
Praten met kinderen over noodsituaties zoals verstikking kan lastig zijn, omdat we willen dat ze de ernst van de situatie begrijpen, maar we willen ze niet bang maken. Zoals voor zoveel dingen in het leven geldt, geloven wij dat eerlijkheid het beste beleid is als het gaat om verstikking.
Begin je gesprek met je kinderen eenvoudig met de vraag of ze weten wat verstikking is. Werk vanuit dat uitgangspunt, afhankelijk van hoe ze antwoorden en hoe oud ze zijn. Het belangrijkste concept dat ze moeten begrijpen is dat de dingen die we in onze mond stoppen soms vast kunnen komen te zitten, en dat kan heel gevaarlijk zijn.
Als je denkt dat het gepast is, kun je je kinderen vragen een paar keer diep adem te halen of hun adem even in te houden. Wijs hen erop dat ze hun adem niet lang kunnen inhouden, want ademhalen is heel belangrijk en ons lichaam moet blijven ademen. Vraag hen dan om te proberen te slikken en op te merken hoe dat voelt. Voelen ze het in hun keel? Leg uit dat wanneer iemand zich verslikt in een stuk voedsel of een ander voorwerp, het daar vast komt te zitten, in de keel, waar we ook ademen. "Als je geen adem zou kunnen halen, zou dat niet goed voelen, toch?"
Deze concepten lijken misschien rudimentair, maar wij vinden het belangrijk dat kinderen begrijpen wat verstikking is, zodat ze zich gemotiveerd voelen om het te voorkomen.
De volgende stappen: Samen verslikken voorkomen
Zodra je kinderen begrijpen wat verstikking is en waarom het gevaarlijk is, moeten jullie als gezin samenwerken om het te voorkomen. Praat over het soort dingen waar kinderen zich in kunnen verslikken, zoals speelgoed en andere kleine huishoudelijke gevaren. In plaats van alleen te zeggen: "stop dat niet in je mond", kun je er ook aan toevoegen: "dat kan verstikking veroorzaken. Weet je nog wat we geleerd hebben over verstikking?" Betrek oudere broers en zussen erbij door hen te leren waarom het zo belangrijk is om klein speelgoed op te rapen.
Het is ook heel belangrijk om te praten over voedingsmiddelen die verstikking veroorzaken, die een groter risico vormen dan huishoudelijke voorwerpen. Werk aan het ontwikkelen van goede eetgewoonten en leg deze uit aan kinderen met behulp van de volgende zinnen, waarbij je elke zin koppelt aan wat je samen hebt geleerd over verslikken:
- Kauw je eten volledig en zorgvuldig. Je hoeft je niet te haasten. Soms verslikken mensen zich als ze te veel en te snel proberen door te slikken.
- Eet niet terwijl je rondrent. Je kunt je eten misschien niet gemakkelijk doorslikken! Eten moet rustig en stil zijn.
- Eet niet liggend. Natuurlijk klinkt het leuk om liggend een hapje te eten terwijl je tv kijkt, maar het is moeilijk door te slikken als je ligt, zelfs voor volwassenen. Je moet altijd rechtop zitten als je eet.
Wat te doen in noodgevallen
Als je kind oud genoeg is, kun je tot slot met hem of haar praten over wat je moet doen als iemand zich verslikt. Leer ze het "universele symbool" voor verstikking, waarbij je je handen om je nek slaat. Vertel ze dat je ze zult vragen: "Ben je aan het stikken?" als ze dat teken maken en dat ze moeten proberen te antwoorden door te knikken. Leer ze dat als zij of iemand die ze zien stikken, ze onmiddellijk een volwassene moeten roepen.
Als je denkt dat het gepast is, kun je ze ook videodemonstraties laten zien van eerste hulp bij verstikking, zoals deze video over hoe de Dechoker werkt. Beantwoord hun vragen zonder ze te overladen met informatie en laat ze zich gesterkt voelen door hun begrip. Net zoals wij volwassenen ons minder zorgen maken als we voorbereid zijn, kan informatie en planning kinderen helpen zich veiliger te voelen.